KÜRK. Kürk, ‘dokumacılığın icadından çok önce, ‘insanın giydiği ilk giysidir. Sonra, yüzyıllar boyunca, insanoğlunun çok soğuk havalarda ısınamadığı ya da ısınmak için yeterince olanak bulamadığı yerlerde manto ve örtü olarak kullanıldı. Günümüzde ise birçok ülkede artık sadece bir kısım kadınların imrendiği lüks bir giysiden ve süsten başka bir şey değildir.
avlama ve yetiştirme
Kürk elde etmenin iki yolu vardır: avcılık ve hayvan yetiştirme. Kaim postlu hayvanların çoğu dünyanın soğuk yerlerinde yaşar ve buralarda avcılık yoğun biçimde sürdürülür. Özellikle ‘tilki, ‘kunduz ve ‘fok gibi hayvanların bol olduğu ‘Kanada, Alaska ve Sibirya’da durum böyledir. Sıkı avlanma kurallarına rağmen, kürk hayvanlarının aşırı ölçüde avlanması bazı türlerin (örneğin kaplan) yok olmasına yol açmıştır (bu yüzden birkaç yıldan beri kaplan derisi satmak Amerika Birleşik Devletleri’nde yasaklanmıştır). Bazı kürk hayvanları birçok bölgede yüzyıllardan beri yetiştirilmektedir: kürkü nazik ama ucuz olan ‘tavşan; sıcacık postu süsten çok, işe yarar nitelik taşıyan ‘koyun; kıvırcık tüylü postundan astragan kürk yapılan karakul kuzuları gibi. Günümüzde kürk hayvanı yetiştirme sistemi çok gelişmiştir ve özellikle az bulu-nan, pek pahalı kürkler bu yoldan sağlanır: vizon, hermin, tilki.
Birçok kürkün pahalı oluşu bunların hem az olmasından, hem de bir çok işlemden geçirilmesinden ileri gelir: etten ayırma, tabaklama, kurulma, yağdan arıtma, dövme, parlatma, boyama v.b. Uzatma işlemi nispeten yeni bir yöntemdir ve adından da anlaşılacağı gibi, bazı postların hem yüzeyini genişletmeğe, hem de deriye büyük bir esneklik kazandırmağa yarar. Nihayet, kürkçüler, postları biçip birleştirerek ‘modanın gereklerine ve alıcıların zevkine göre ceket, etol ve manto yaparlar.
