Avrupa’nın güneyi genç ve engebeli dağlarla kaplıdır. Fransa ve İspanya arasındaki sınır boyunca uzanan ve İber Yarımadası’nı, kıtanın öteki bölümlerinden ayıran Pireneler, bu dağlık yapının önemli bir parçasını oluşturur. Pireneler’deki doruklarla Güneydoğu İspanya’da uzanan Sierra Nevada’nın yüksekliği 3.350 m’yi aşar. Güneydoğu Fransa’da Akdeniz kıyıları bir başka engebeli dağ sırasıyla örtülür. Kuzeyinde yumuşak kumtaşı ve kireçtaşı, güneyindeyse kristalleşmiş kayalar bulunan bu dağ sırası Apeninler adını alır. Gran Sasso d’ltalia’da 2.900 m’ye ulaşan Apeninler, güneydoğuya doğru yayılarak İtalya’nın belkemiğini oluşturur. Kıtanın güneyini
kaplayan dağlık sistemin orta bölümünde Alpler yer alır. Başlangıçta İtalya, Fransa, İsviçre, Almanya ve Avusturya sınırlarında kuzeye ve doğuya kıvrılan Alpler, daha sonra Balkanlar’a uzanır. Kafkaslar’dan sonra Avrupa’nın en yüksek dağları olan Alpler’in en yüksek doruğu, Fransa, İsviçre ve İtalya sınırlarının kesiştiği noktada yer alan Mont Blanc’dır (4.810 m). Buzulların geniş alan kapladığı dağlık kesimde, buzullaşma sonucu oluşmuş bazı göller de vardır. Britanya ve Normandya tepeleriyle Vojlar, Karaorman, Erzgebirge, Südetler ve Jura Dağları, kıtanın batısındaki dağlık kütlenin önemli parçalarıdır.
Alpler, kıtanın doğusunda iki kola ayrılarak bölgeye yayılır. Bunlardan biri Doğu Slovakya, güney Polonya, Orta Romanya, Kuzey Bulgaristan yoluyla Karadeniz’e ulaşırken, öteki Adriya Denizi kıyıları boyunca ilerleyerek Güney Yunanistan’da son bulur. Alpler, Kuzeyde Beskidler, Tatra Dağları, Karpatlar, Transilvanya Alpleri, Pindus Dağları adını alır. Polonya-Çek Cumhuriyeti-Slovakya sınırı boyunca uzanan Tatra Dağları’nda yükselti en yüksek düzeyine (2.655 m) erişir. Avrupa’nın güneydoğu ucunda 1.200 km uzunluğunda bir alanda uzanan Kafkaslar, Karadeniz’den Hazar Denizi’ne ulaşır. Kafkasların en yüksek doruğu Eibruz Dağı (5.636 m), Avrupa’nın en yüksek noktasıdır. Kıtanın doğu ucunda 2.400 km boyunca uzanan Ural Dağları, Avrupa’yı Asya’dan ayırır. Fazla yüksek sayılamayacak bir kütle olan Ural Dağları, kuzey kutup dairesinin güneyinde 1.894 m’lik bir yüksekliğe ulaşır. Kıtanın öteki yüksek dağları İskandinavya’nın belkemiğini oluşturan Kölen Dağları’dır. İskandinavya’nın batı kesimini oyan buzul vadilerinin sular altında kalmasıyla fiyortlar ortaya çıkmıştır. Güneybatıda Jotunheimen çevresindeki Glittertind (2.472 m) ve Güney Norveç’te Galdhopiggen Dağları (2.468 m), öteki önemli doruklardır. Büyük bir bölümünü tarıma elverişsiz toprakların kapladığı yanardağ kökenli İzlanda’da buzullar ve gayzerler geniş alanlara yayılır.
